احمدرضا رئیسی؛ اصغر احتشامی؛ محسن نوروزی
دوره 7، ویژه نامه (همت مضاعف، کار مضاعف) ، اسفند 1389
چکیده
مقدمه: افراد و گروه‌های کاربر اطلاعات مدارک پزشکی، ضمن تکیه بر دادهها و اطلاعات بهداشتی درمانی، کیفیت آن‌ها را خواستارند. بیمارستان‌ها مجبورند پرونده‌های پزشکی را برای پاسخ‌گویی به نیازهای کاربران نگهداری کنند. اما برای نگهداری آن‌ها با کمبود فضا مواجه‌اند. پژوهش حاضر با هدف تعیین کارآمدی اطلاعات ثبت شده در پرونده‌های پزشکی ...
بیشتر
مقدمه: افراد و گروه‌های کاربر اطلاعات مدارک پزشکی، ضمن تکیه بر دادهها و اطلاعات بهداشتی درمانی، کیفیت آن‌ها را خواستارند. بیمارستان‌ها مجبورند پرونده‌های پزشکی را برای پاسخ‌گویی به نیازهای کاربران نگهداری کنند. اما برای نگهداری آن‌ها با کمبود فضا مواجه‌اند. پژوهش حاضر با هدف تعیین کارآمدی اطلاعات ثبت شده در پرونده‌های پزشکی بیماران مرکز آموزشی درمانی الزهرا (س) توسط کاربران در نیمه‌ی اول سال 1387 انجام شده است.روش بررسی: این بررسی به روش توصیفی- مقطعی صورت گرفته است. نمونه‌گیری به روش سرشماری و شامل کلیه‌ی مدارک پزشکی (حدود 6000 پرونده پزشکی) بیمارانی بود که در نیمه‌ی اول سال 1387 مورد تقاضای کاربران قرار گرفته است. یافته‌های مطالعه با مراجعه‌ی مستقیم پژوهشگر به بخش مدارک پزشکی آن مرکز و استخراج دادهها از مستندات درخواست‌های اطلاعاتی کاربران و پرونده‌ی بیماران مربوط، در قالب چک لیست صورت گرفت و روایی این ابزار با نظر استادان صاحب‌نظر مسجل گردید. برای تحلیل دادهها از آنالیز توصیفی با استفاده از نرم‌افزار SPSS استفاده شد.یافته‌ها: بیشترین درصد موارد درخواست اطلاعات مدارک پزشکی بیماران مربوط به خود بیماران (4/36 درصد) و پس از آن به ترتیب مربوط به مراجع قانونی (8/27درصد)، پرداخت کنندگان ثالث (1/23 درصد) و کمیته‌های کیفیت (1/0 درصد) بوده است. بیشترین درخواست‌ها از مدارک پزشکی با سن یک سال (3/73 درصد) بوده است و پرونده‌هایی با کمتر از 3 سال سن، 94 درصد از کل درخواست‌ها را شامل شده‌اند. مسن‌ترین پرونده‌های درخواستی به ترتیب 14، 11، 11، 1، 15، 13 ساله بوده‌اند. در 100 درصد درخواست‌های کاربران، برگه‌های خلاصه‌ی پرونده، شرح عمل جراحی و گزارش اکوکاردیوگرافی جزء بسته‌ی درخواستی قرار گرفته است. صدمه، آسیب و مسمومیت‌ها بیشترین (30 درصد) و بیماری‌های چشم و ضمایم آن کمترین (1/0 درصد) درخواست‌ها را شامل می‌شدند.نتیجه‌گیری: کارآمدی اطلاعات بیماران با گذشت زمان کم می‌شود و نگهداری حدود 95 درصد از اصل پرونده‌ها بیش از 3 سال، مقرون به صرفه نیست. به علاوه، اطلاعات 95 درصد از بیماری‌های بیماران بستری در طی 7 سال پس از ایجاد پرونده، درخواست شده‌اند و تنها اطلاعات اختلالات روانی و رفتاری، نقص خلقتی و ناهنجاری‌های مادرزادی و اختلالات کروموزمی پس از مدت فوق درخواست شده‌اند که می‌توان آن‌ها را جداگانه پس از این مدت نگهداری نمود.واژه‌‌های کلیدی: مدارک پزشکی؛ بیمارستان‌ها؛ کارآمدی؛ استفاده کنندگان؛ اطلاعات.
